Przewody hamulcowe Stahlflex do motocykli 

Większa skuteczność hamowania, lepsze dozowanie siły hamowania: przewody hamulcowe Stahlflex zaliczają się do najsensowniejszych metod tuningu związanych z motocyklami – nieważne, czy mowa jest o czasach okrążeń na torze wyścigowym, czy też o bezpieczeństwie na szosie. 

Przewody hamulcowe Stahlflex do motocykli
Louis How To Videos

Uwaga: Filmy sa w jezyku niemieckim.

Uwaga: wszystkie prace przy układzie hamulcowym wymagają „doświadczenia w majsterkowaniu”, bezwzględnego poczucia odpowiedzialności oraz czystego miejsca pracy. Jednak jeśli to Twój „pierwszy raz”, koniecznie musi towarzyszyć Ci fachowiec.

Montaż przewodów hamulcowych Stahlflex

Niejeden motocyklista chciałby kupować dodatkowe konie mechaniczne „na kilogramy” i wydawać majątek na części do tuningu – a wszystko to jedynie po to, by przy następnej okazji zademonstrować swoją wyższość nad swoim kumplem. Często jednak zdarza się zapomnieć o tym: po każdej prostej przychodzi kolej na zakręt, a w trakcie hamowania na nic nie zda się nawet i 180 KM, jeśli rumak wytraca prędkość jak pociąg towarowy. I dokładnie ten problem można rozwiązać poprzez prawdziwy tuning w bardzo korzystnej cenie: przewody hamulcowe Stahlflex.

To, co na pierwszy rzut oka wygląda jak podniszczony wąż prysznicowy, jest w rzeczywistości teflonowym przewodem w stalowej osłonie, który w przeciwieństwie do większości części seryjnych z gumy nie wydłuża się podczas hamowania (obciążenie ściskające). A to wiąże się z lepszą charakterystyką reakcji oraz dokładnie wyczuwalnym punktem nacisku. W przeciwieństwie do swoich kolegów z gumy przewody Stahlflex są odporne na starzenie. Po ok. 5 latach przewody gumowe stają się z wolna porowate i wymagają wymiany. Najpóźniej wtedy warto przejść na przewody Stahlflex, które na dodatek znacznie lepiej wyglądają!

W trakcie wymiany przewodów hamulcowych musisz obchodzić się z płynem hamulcowym. Płyny hamulcowe klas DOT 3, 4 oraz 5.1 są żrące i powodują uszkodzenia lakieru. Rozpryski muszą być natychmiast zmywane wodą. Płyn klasy DOT 5 na bazie silikonu nie jest żrący. Podczas zakupu nowego płynu koniecznie kieruj się danymi producenta swojego pojazdu (instrukcja obsługi / napis na głównym cylinderku hamulcowym). Uważnie przeczytaj ostrzeżenia o zagrożeniach znajdujące się na opakowaniu. Zużyty płyn hamulcowy oraz używane szmatki muszą zostać prawidłowo zutylizowane w punkcie zbiórki odpadów niebezpiecznych!


Zmiana przewody hamulcowe Stahlflex – tak wiec idzie

Krok 1: odciąganie płynu hamulcowego

Krok 1: odciąganie płynu hamulcowego

01 – Odciąganie płynu hamulcowego

Przed odciągnięciem płynu hamulcowego zastosuj szmatki do zabezpieczenia zagrożonych części motocykla, takich jak błotnik i owiewka. Chroń swoje oczy za pomocą okularów ochronnych. Wchłaniającą rozpryski szmatką należy również owinąć zbiornik zapasowy. Dokładnie pasującym wkrętakiem wykręcasz bardzo miękkie zazwyczaj wkręty na pokrywie zbiornika zapasowego, po czym odkładasz pokrywę na pozbawioną kłaczków ścierkę. Teraz można odciągnąć płyn hamulcowy znajdujący się w zbiorniku zapasowym. Jeżeli nie masz przyrządu do odciągania, musisz poczekać dłużej w trakcie kolejnego kroku lub pompować za pomocą dźwigni hamulca.


Krok 2: spuszczanie płynu hamulcowego

Krok 2: spuszczanie płynu hamulcowego

02 – Spuszczanie płynu hamulcowego

Teraz zdejmowany jest pierwszy przewód hamulcowy w najniższym punkcie (zacisk hamulcowy) i umieszczany w kwasoodpornym zbiorniku w celu umożliwienia opróżnienia układu. Cały proces można przyspieszyć poprzez pompowanie dźwignią hamulca. Jeśli motocykl jest wyposażony w dwa zaciski hamulcowe (dwutarczowy układ hamulcowy), w następnej kolejności zdejmowany jest drugi przewód hamulcowy w najniższym punkcie.


Krok 3: porównywanie przewodów hamulcowych

Krok 3: porównywanie przewodów hamulcowych

03 – Porównywanie przewodów hamulcowych

Po całkowitym opróżnieniu układu pierwszy przewód zostaje odkręcony również na górnym końcu, a następnie jest porównywany z nowym przewodem hamulcowym. Jednakże nie wymachuj zbyt mocno starym przewodem, gdyż jeśli w jego wnętrzu znajduje się choć jedna kropla płynu hamulcowego, to z całą pewnością poleci ona na sam środek ulubionego plakatu lub na ścianę garażu.


Krok 4: dokręcanie śruby drążonej z odpowiednim momentem obrotowym

Krok 4: dokręcanie śruby drążonej z odpowiednim momentem obrotowym

04 – Dokręcanie śruby drążonej z odpowiednim momentem obrotowym

Po wyczyszczeniu powierzchni przyłączeniowych można zamontować nowy przewód hamulcowy z nowymi pierścieniami uszczelniającymi, unikając przy tym zaginania i skręcania. Przewody hamulcowe muszą zostać ułożone dokładnie tak samo jak stare przewody, aby podczas uginania widelca nie dochodziło do ich przecierania ani zaginania. W trakcie dokręcania należy przestrzegać danych dotyczących momentu obrotowego podanych przez producenta pojazdu lub producenta przewodów hamulcowych. Każda osoba, która uważa, że klucze dynamometryczne są jedynie dla dyletantów, niech lepiej uważa. Obudowy zacisków hamulcowych i głównych cylinderków hamulcowych są bardzo delikatne i mogą pęknąć lub doznać mikrouszkodzeń. A akurat te części nie zaliczają się do najtańszych części zamiennych. Szczęśliwi posiadacze hamulca dwutarczowego powtarzają teraz ostatnio wymieniony krok roboczy z drugim oraz ewentualnie z krótszym górnym przewodem z głównego cylinderka hamulcowego aż do rury rozdzielacza.


Krok 5: napełnianie i odpowietrzanie

Krok 5: napełnianie i odpowietrzanie

05 – Napełnianie i odpowietrzanie

Na koniec układ hamulcowy jest napełniany i odpowietrzany. Ze względu na mniejszą średnicę wewnętrzną przewodów Stahlflex odpowietrzanie nie zawsze zalicza się do łatwych czynności. Może to potrwać dosyć długo bez przyrządu do odpowietrzania, a nawet zakończyć się niepowodzeniem. Dlatego bardzo wskazane jest zastosowanie urządzenia do odpowietrzania, np. urządzenia do odpowietrzania hamulców Mityvac. Natomiast wszystkim, którzy chcą najpierw podjąć próbę bez dodatkowych kosztów, życzymy powodzenia!

Uwaga: w tym miejscu opisujemy metodę „na piechotę”, gdyż do urządzeń do odpowietrzania są dołączane ich własne, konkretne instrukcje obsługi.


Szkic przewodu hamulcowego

Napełniamy zbiornik zapasowy nowym płynem hamulcowym zgodnie z danymi producenta aż po oznaczenie poziomu maksymalnego. Teraz należy założyć klucz oczkowy na śrubę odpowietrzającą, włożyć przezroczysty wąż na zawór i postawić kwasoodporne naczynie pod wężem. Otworzyć śrubę odpowietrzającą o pół obrotu. Trzykrotnie pompować dźwignią lub pedałem hamulca i z zaciągniętą dźwignią zamknąć śrubę odpowietrzającą, dopiero później puszczając dźwignię. Tę czynność należy powtarzać (obserwując jednocześnie poziomy „MAKS./MIN.” w zbiorniku zapasowym) tak długo, aż w wężu nie będzie można już dostrzec żadnych pęcherzyków powietrza. Delikatne uderzenia w wąż i rozdzielacz rękojeścią wkrętaka mogą pomóc w usunięciu powietrza z układu.

Poziom płynu w zbiorniku nigdy nie może spaść poniżej oznaczenia poziomu „MIN.” – płyn musi być w porę uzupełniany! W razie potrzeby należy powtórzyć czynności na drugim zacisku hamulcowym. Jeśli jeden zacisk hamulcowy jest wyposażony w dwie śruby odpowietrzające, odpowietrzanie należy również przeprowadzić na drugiej śrubie. Jeśli pomimo wielokrotnych prób po zamknięciu śruby odpowietrzającej na dźwigni w dalszym ciągu nie występuje solidny punkt nacisku hamulca, może to wskazywać na to, że coś jest nieszczelne, śruba odpowietrzająca została odkręcona zbyt mocno lub po prostu nie obejdzie się bez urządzenia do odpowietrzania, ponieważ w układzie uparcie zablokowała się resztka powietrza. Jeśli odpowietrzanie zakończy się powodzeniem, napełniasz do końca zbiornik płynu hamulcowego aż do osiągnięcia poziomu „MAKS.”, po czym zakładasz gumową manszetę i montujesz pokrywę.

Jeśli klocki hamulcowe są już trochę zużyte, nie należy napełniać zbiornika aż po samo oznaczenie poziomu maksymalnego, ponieważ w przeciwnym razie po wymianie klocków w układzie znajdowałoby się za dużo płynu hamulcowego. Przykład: jeśli klocki są zużyte w 50%, zbiornik jest napełniany do połowy pomiędzy oznaczeniami poziomu minimalnego i maksymalnego.  

Więcej informacji na ten temat znajdziesz w poradzie „zrób to sam” Płyn hamulcowy. Finalna kontrola działania hamulców na postoju jest bezwzględnie konieczna. Po krótkim skoku jałowym dźwigni musi być wyczuwalny prawidłowy punkt nacisku, zanim dźwignia zetknie się z kierownicą. A potem: radosnego hamowania...   


Nasza rekomendacja


Centrum Techniczne Luis

Jeśli masz pytanie techniczne dotyczące swojego motocykla, skontaktuj się z naszym Centrum Technicznym. Ma ono doświadczenie, odpowiednie źródła i zna mnóstwo adresów.

Pamiętaj!

Porady dla majsterkowiczów to ogólne praktyki, które mogą nie być odpowiednie dla wszystkich pojazdów lub poszczególnych elementów. Panujące u Ciebie warunki w niektórych przypadkach mogą być zgoła inne, dlatego nie możemy całkowicie zagwarantować adekwatności informacji podanych w poradach dla majsterkowiczów.

Dziękujemy za wyrozumiałość.

SearchWishlistUser AccountCartArrow LeftArrow RightArrow Right ThinIcon HomeIcon HomeMenuArrowCaret DownCloseResetVISAmatercardpaypalDHLHermesCheckCheck-additionalStarAdd to Shopping Cartchevron-leftchevron-rightSpinnerHeartSyncGiftchevron-upKlarnaGridListFiltersFileImagePdfWordTextExcelPowerpointArchiveCsvAudioVideoCalendar