Owijanie rur kolektora taśmą termoizolacyjną 

powered by Silent Sport

Auspuffkrümmer mit Hitzeschutzband zu umwickeln, hat sich im Customizing als optische „Tuningmaßnahme“ fest etabliert. Aber es gibt auch handfeste technische Gründe für den Auspuffwickel. Hier zeigen wir, wie man den Auspuff gekonnt einkleidet. Was erstmal sehr simpel wirkt, ist nämlich gar nicht so einfach, wenn das Ergebnis überzeugen soll.

Owijanie kolektora wydechowego taśmą termoizolacyjną to „tuning wizualny” o ugruntowanej pozycji w przypadku personalizacji motocykli. Ale owijanie układu wydechowego ma również całkiem konkretne powody techniczne. W tej poradzie przedstawiamy metodę fachowego „ubierania” układu wydechowego. Albowiem to, co na pierwszy rzut oka wydaje się proste, wcale nie jest takie łatwe, jeśli rezultat ma być satysfakcjonujący.

Pomijając efekt „rozrywkowy”, taśma do owijania ma również kilka zalet pod kątem technicznym. Jak już podpowiada sama jej nazwa, taśma termoizolacyjna działa jak warstwa izolacji, która zatrzymuje ciepło spalin w układzie wydechowym. Dzięki temu chroni i tak już gorący silnik przed dodatkowym podgrzewaniem z zewnątrz, przyspiesza odprowadzanie pozostałości spalania, a dodatkowo chroni kierowcę oraz jego odzież przed skutkami przypadkowego kontaktu z układem wydechowym o temperaturze sięgającej kilku setek stopni.

W sklepie Louis taśmy Silent Sport są dostępne w czterech kolorach, dzięki czemu umożliwiają dopasowanie taśmy do koncepcji pojazdu. Długość taśmy celowo wynosi całkiem spore 10 metrów, gdyż zaczynanie nowej rolki w samym środku nawijania jest irytujące, a efekt nigdy nie będzie wyglądać dobrze.

Kilka porad przed rozpoczęciem: najpierw będziesz potrzebować naczynia z czystą i zimną wodą. Oprócz tego przygotuj obejmy, opaski zaciskowe oraz nierdzewny drut do owijania. Oczywiście będziesz również potrzebować narzędzi do zdemontowania rur wydechowych. Z ich pomocą znacznie ułatwisz sobie pracę związaną z nawijaniem. Chyba że za każdym razem zamierzasz przepychać taśmę o całej długości między silnikiem i kolektorem? Rzecz jasna jeśli nie da się inaczej, taśmę termoizolacyjną można również nawijać na zamontowanym układzie wydechowym.

Sprawne nawijanie wymaga zapewnienia taśmie długiej kąpieli (może to być nawet cała noc), aby stała się ona bardziej miękka, giętka, rozciągliwa, a równocześnie nie mogła się ślizgać. Dobre rzeczy wymagają czasu! Owijanie na mokro wiąże się z okropną papraniną. Mokra taśma może silnie farbować. Dlatego noś rękawice i odzież roboczą. Nawijanie taśmy jest również możliwe na sucho, ale gdy mokra taśma później podczas schnięcia zacznie się kurczyć i ciasno układać wokół kolektora, będziesz dłużej cieszyć się z wykonanej przez siebie pracy.

Kolektor musi być czysty przed montażem. Zardzewiałe miejsca muszą zostać usunięte, aby kolektor nie mógł w dalszym ciągu niepostrzeżenie rdzewieć pod taśmą termoizolacyjną. Prawidłowe usuwanie rdzy zostało opisane w poradzie „zrób to sam” Usuwanie korozji.

Przed zdjęciem tłumika końcowego z kolektora wydechowego wskazane jest zaznaczenie markerem odległości, na jaką obie rury są w siebie włożone, aby później wiedzieć, dokąd można nawijać taśmę.

Zawsze rozpoczynaj nawijanie od strony tłumika w taki sposób, aby poszczególne zwoje nakładały się na siebie jak dachówki. Taka metoda nawijania zapewnia najmniejszą powierzchnię oporu pędowi powietrza, deszczowi lub unoszonym w powietrze kamyczkom – i odpowiednio dłuższą wytrzymałość. W celu uzyskania dokładnego i prostego zakończenia pierwszy zwój układasz pod kątem prostym. Natomiast od drugiego zwoju ciągniesz taśmę ukośnie.

Zwracaj uwagę na to, aby między zwojami nie powstawały przerwy. Jeżeli początkowy fragment został nawinięty zgodnie z Twoimi oczekiwaniami, mocujesz go za pomocą obejmy lub tymczasowej opaski zaciskowej (ostatnie rozwiązanie jest najszybsze).

Od tego momentu powtarzasz nawijanie zwojów tak długo, aż dotrzesz do oznaczenia końcowego. Pamiętaj o tym, aby taśma zawsze była naprężona, przykładaj również wagę do tego, aby wykonywać równe zwoje.

Najprostszym sposobem jest pozostawienie rolki taśmy w wodzie i obracanie układem wydechowym w celu nawijania. W ten sposób możesz unikać zaplątania taśmy.

Jeśli udało Ci się dotrzeć do końca, odetnij końcówkę taśmy. Ale ostrożnie: nie odcinaj jej zbyt krótko. Wcześniej dokładnie zmierz długość!

Ostatni zwój, dokładnie tak samo jak pierwszy, jest układany prostopadle do rury i potem mocowany – najpierw za pomocą opaski zaciskowej.

Finalne mocowanie należy wykonać za pomocą metalowego materiału. Z użyciem obejmy zaciskowej lub opaski zaciskowej ze stali szlachetnej.

Dla perfekcjonistów istnieje jeszcze ładniejsza metoda ostatecznego mocowania: za pomocą drutu. Trzeba tutaj wyraźnie podkreślić, że ten wariant jest dla zaawansowanych.

Zakańczanie z użyciem drutu to mozolne przedsięwzięcie, jednak jest ono nagradzane lepszym efektem „wow” oraz ogólnym podziwem w trakcie następnego spotkania. Przekonaj się! Trzeba jednak przyznać, że jest to niewykonalne z całkowitym brakiem talentu i bez niewielkiej skłonności do karania samego siebie...

Najpierw wykonuje się pętlę z drutu, zakłada ją w poprzek kierunku nawijania lub równolegle do rury na taśmę z tkaniny i kilkukrotnie owija taśmę. 

Następnie można zdjąć prowizoryczną opaskę zaciskową.

Po wykonaniu kilku położonych jak najbliżej siebie zwojów drut zostaje odcięty, a koniec drutu jest przeciągany przez pętlę.

Na koniec pętla jest zaciskana szczypcami, tak aby zniknęła pod nawiniętą taśmą.

Wystający drut jest potem odcinany, najlepiej za pomocą obcinaczek bocznych.

Teraz układ wydechowy jest ponownie montowany na motocyklu. W tym celu stosuj zawsze nową uszczelkę wydechu, o ile taka jest obecna.

Gdy już z wszystkim się uporasz, przychodzi kolej na odpalenie maszyny i dłuższą przejażdżkę. Z początku układ wydechowy będzie porządnie kopcić.

Aby zbytnio nie zwracać na siebie uwagi, zamiast przejażdżki przez centrum miasta warto wybrać się na trasę przez mniej zaludnioną okolicę.